Reiner Knizia blinkt uit in een eenvoudig spelverloop met diepgaande keuzes. Cascadero past perfect in dat straatje. Meer weten? Lees snel verder!
Voordat je begint met lezen: White Goblin Games gaf mij het spel Cascadero zodat ik er een interessant blogartikel over kon schrijven. Dit artikel is dus gesponsord. Maar ik heb mijn redactionele vrijheid behouden en volledig zelf bepaald wat ik in dit artikel heb gezegd.
Korte speluitleg
Heb je een vraag over de spelregels? Stel ‘m gerust in een reactie!
In Cascadero is het koninkrijk verwoest. Steden zijn verdeeld en de bevolking is wantrouwend. De nieuwe heerser, El Cascadero, schakelt de hulp in van zijn ministers. Zij moeten inwoners bezoeken, de harmonie herstellen en het land herenigen.
Tot zover het thema.
Je speelt Cascadero in een onbepaald aantal beurten.
Elke beurt voer je één simpele actie uit:
- Je plaatst een gezant op het speelbord.
Je mag gezanten plaatsen op een leeg veld naar keuze, maar niet op de gekleurde steden.
Als je ten minste 2 gezanten van dezelfde kleur aan elkaar hebt grenzen, heb je een groep.
Het plaatsen van een gezant kan een stadstelling veroorzaken als aan onderstaande 3 voorwaarden wordt voldaan:
- Je een gezant naast een stad plaatst,
- de gezant onderdeel is van een groep én
- deze groep had eerder nog geen contact met de stad.
Als je een stadstelling activeert mag je jouw blokje op het sectorspoor in dezelfde kleur als de stad omhoog schuiven. Dit kan 1, 2 of 3 stappen zijn.
- Is het de eerste gezant die in contact komt met de stad? Dan 1 stap.
- Is er al ten minste één andere gezant in contact met de stad? Dan 2 stappen.
- Staat er een heraut* in de stad? Dan het aantal stappen +1.
*Aan het begin worden er 4 herauten op steden geplaatst.
Als je blokje vooruit gaat op een sectorspoor kun je één of meerdere acties activeren. Bij paarse acties kun je er meer activeren (als je bijvoorbeeld 2 stappen mag zetten). Bij groene acties moet je precies op het vakje eindigen. De verschillende acties zijn:
- Ontvang punten.
- Plaats nog een gezant uit je voorraad.
- Schuif een blokje nog 1 stap omhoog (en activeer eventueel de actie!).
- Pak een zegel (als je de eerste bent die een veld bereikt).
- Verplaats een van je gezanten op het speelbord.
NB: Acties 4 en 5 staan op groene vakjes. Ga je hier overheen? Dan mag je deze acties niet uitvoeren!
Staan er 2 acties afgebeeld? Dan krijgt de eerste speler die het veld bezoekt de linkse actie. De volgende spelers krijgen de rechtse actie.
Zegels bieden een voordeel. Plaats je een enkele gezant naast een stad (die dus niet tot een groep behoort)? Dan mag je een zegel onder de gezant leggen om ‘m toch als groep te laten tellen.
Tot slot kun je gedurende het spel diverse prestaties halen, mits je al eerste aan die prestatie voldoet.
Je krijgt punten voor vooruit te gaan op de sectorsporen en prestaties te voltooien.
Het spel kan op 2 manieren eindigen:
- Een speler heeft minstens 50 punten.
- Een speler kan geen gezant meer plaatsen.
Het spel eindigt direct.
Elke speler kijkt nu of hij het laatste veld van het sectorspoor in zijn of haar kleur heeft bereikt.
- Zo niet? Dan doe je niet mee met de overwinning.
- Zo wel? Dan win je als je de meeste punten hebt.
Heeft niemand dit bereikt? Dan wint de speler met de meeste punten.
De tiebreaker is de speler die in de eerste ronde later aan de beurt was.
Bekijk het spel in een slideshow:
Korte review
De looks van Cascadero is iets waar je van moet houden. Ik heb een speelgenoot die het tof vindt. Zelf vind ik het niet zo mooi.
Maar oké. Over smaak valt niet te twisten.
Qua functionaliteit zijn de looks prima, maar het had naar mijn mening iets beter gekund.
Ter illustratie. De spelerskleuren (en verschillende sporen) zijn onderscheidend genoeg. De plekken waar je vlaggen moet neerleggen vind ik daarentegen weer minder goed aangegeven.
Het houten speelmateriaal vind ik leuk vormgegeven. Het is weer eens iets anders. De herauten, gezanten en zegels zien er stuk voor stuk mooi uit.
Staan al die houten speelfiguren op het bord? Dan is het nog weleens lastig overzicht houden. Dat wel.
Het formaat doos viel me trouwens ook op. Die lijkt niet onnodig groot en dat vind ik persoonlijk wel nice. De uitzonderlijke vorm is misschien wel iets wat niet handig bij andere dozen in de kast past.
Het spelverloop is lekker simpel. Je plaatst een figuur en mag meestal vooruit op het spoor. That’s it.
De diepgang ontstaat door de kettingreacties die je kunt maken:
Schuif het roze blokje naar het volgende vakje, waardoor je een ander blokje naar voren mag schuiven, je kiest voor het witte blokje en krijgt vervolgens nog een beurt, enzovoorts.
Liefhebbers van kettingreacties zullen dit zeker waarderen.
Wél wil ik aanraden om elkaars beurten in de gaten te houden. Naarmate het einde nadert worden kettingreacties groter. Hierdoor vergeet je weleens of je een actie al hebt gedaan of niet. Extra controle is dan wel handig.
Wat ik een leuk detail vind, is dat je op elk spoor vooruit kunt. Je eigen spoor is echter het spoor waarop je bovenaan MOET komen. Anders kun je nog zoveel punten halen. Winnen doe je niet.
Dit geeft toch een soort van richting aan wat je wil doen (al wil je het liefst op elk spoor omhoog).
Het einde van het spel kan bevredigend OF frustrerend zijn. Soms maak je een heerlijke combinatie van acties en trek je jouw score net over de 50 punten heen.
Dit zorgt er echter ook voor dat het spel direct stopt. En dat vindt niet iedereen altijd leuk.
Plus – als je niet goed vooruit denkt – kunnen je laatste beurten nutteloos aanvoelen omdat je te ver achter loopt.
Bij ons kwam dit alleen de eerste keer voor. Naarmate spelers op de hoogte zijn van de gameplay werd ieders einde minder teleurstellend.
Waar ik twijfels bij heb is of de startspeler een voordeel heeft of niet.
Aan de ene kant heb je niet altijd evenveel rondes. De startspeler kan een extra beurt hebben en het spel direct einde maken. Dit voelt ongebalanceerd.
Aan de andere kant kun je ook extra beurten activeren. Doe je dit slim, dan loop je misschien toch voor op de startspeler.
Bij ons won de startspeler bijna elke keer. Dat maakt dus dat ik twijfel.
De doelen die je tijdens het spel kunt bereiken zijn prima. Ik vind alleen niet dat ze echt voor variatie zorgen. Meestal probeer je gewoon 1-2 publieke doelen te halen (wie eerst komt, eerst maalt) en bij voorkeur alle persoonlijke doelen.
Daarmee kom ik tot de herspeelbaarheid. Die vind ik zelf matig. Je hebt weliswaar een zijde B van het speelbord met een boerenvariant. Die biedt iets meer variatie, maar het spelverloop is voor mij alsnog iets te eentonig om vaak te spelen.
En begrijp me niet verkeerd. Een eentonig spelverloop kan voor sommige spelers juist fijn zijn. Het is een spel dat je er snel bij pakt omdat je de regels snel weer helder voor de geest hebt.
Als laatste wil ik het over de interactie en spelersaantallen hebben.
Cascadero is een spel waarbij je elkaar in het begin niet zo dwarsboomt. Dit zal in latere beurten wél gebeuren. Dus ja. Cascadero is een spel waarbij je elkaar doelbewust probeert te blokkeren. Niet veel, maar het gebeurt.
Daarnaast snap ik niet helemaal waarom het speelbord geen aangepast (of modulair) bord heeft zodat je het kunt inrichten voor elk spelersaantal. De speelervaring is met 2,3 of 4 spelers toch wel anders.
- Bij 2 spelers zit je elkaar niet vaak in de weg en als je het doet, is het meestal doelbewust.
- Bij 4 spelers zit je elkaar vaker in de weg als je het doet, is het meestal onbewust.
- Met 3 spelers zit je daar tussenin.
Persoonlijk vind ik ‘m het leukste met 3 of 4 spelers en als boerenvariant.
Algemene informatie
- Naam: Cascadero
- EAN: EAN: 8718026306342
- Soort spel: Bordspel
- Aantal Spelers: 2-4 Personen
- Speelduur: 45-60 Minuten
- Vanaf Leeftijd: 12 Jaar
- Uitgever: White Goblin Games
- Spelauteur: Reiner Knizia
- Illustrator: Ian O’Toole
Waar te koop?
Je kunt Cascadero o.a. bestellen bij deze webshops:
Spellenrijk.nl
Spellenwinkel.nl
SpelletjesVrienden.nl
Spelhuis.be
Nu ben jij aan de beurt!
Heb jij Cascadero al gespeeld? Wat vond je ervan?
Wil je er nog iets over weten? Let me know in een reactie!