Richard Garfield werd bekend als een van de mede-bedenkers van Magic: The Gathering (1993). In de bordspellenwereld kennen de meeste mensen hem denk ik van King of Tokyo, dat in 2011 werd uitgebracht.
In dit blog laat ik je veel foto’s zien, geef ik de speluitleg én deel ik mijn King of Tokyo review met je!
Voordat je begint met lezen: Asmodee gaf mij het bordspel King of Tokyo zodat ik er een interessant blogartikel over kon schrijven. Dit artikel is dus gesponsord. Maar ik heb mijn redactionele vrijheid behouden en volledig zelf bepaald wat ik in dit artikel heb gezegd.
Zoals je in het apocalyptische Tokyo meerdere monsters vind die om de macht strijden, zo vind je in dit blog meerdere onderwerpen:
1 – Algemene Informatie
- Soort spel: Bordspel
- Aantal Spelers: 2-6 Personen
- Speelduur: 30-45 Minuten
- Vanaf Leeftijd: 8 Jaar
- Uitgever: IELLO (Distributie: Asmodee)
- Spelauteur: Richard Garfield
- Illustrator: Régis Torres
- Te koop bij: Spellenrijk.nl – bol.com – Spellenwinkel.nl – Amazon.nl – Spelhuis.be
2 – Unboxing
Deze unboxing bestaat uit 2 delen. Eerst geef ik een lijst van het speelmateriaal dat er in de doos zit. Daarna laat ik foto’s zien van het speelmateriaal.
Wat zit er in de doos?
Je krijgt het volgende speelmateriaal bij het spel King of Tokyo:
- 1 Tokyo bord (speelbord)
- 6 Monsterborden
- 6 Kartonnen figuren
- 6 Standaarden/Voetjes voor de figuren
- 6 Zwarte dobbelstenen
- 2 Groene dobbelstenen
- 50 Energieblokjes
- 66 Krachtkaarten
- 28 Fiches:
- 12 Krimpfiches
- 12 Vergiffiches
- 3 Rookfiches
- 1 Nabootsfiche
- 1 King of Tokyo spelregels
Laten we maar eens naar wat foto’s kijken.
Hieronder zie je de voorkant van de doos:
En dit is de achterkant:
Binnenin de doos vind je een mooie insert:
Je vindt de King of Tokyo spelregels terug in een boekje van 8 bladzijden:
Het spel speelt zich af in Tokyo. Daarom wordt het speelbord ook wel het Tokyo Bord genoemd:
Er zijn 6 monsters die je kunt kiezen. Gigazaur, Alienoid, The King, Meka Dragon, Cyber Kitty en Space Penguin. Hieronder zie je de zogenaamde monsterborden:
Op het monsterbord houd je jouw punten en leven bij. Dat doe je door 2 schijven achterop het bord te draaien:
En daar horen ook kartonnen figuren bij:
De figuren plaats je op zwarte, plastic standaarden of voetjes:
Met dobbelstenen bepaal je wat je gaat doen: Energie verzamelen, monsters aanvallen of jezelf genezen:
Als je energie neemt, krijg je dat in de vorm van blokjes:
Met energie kun je verschillende krachtkaarten kopen tijdens het spel:
Specieke krachtkaarten leveren o.a. groene dobbelstenen (die zag je een paar afbeeldingen terug) en fiches op. De fiches zie je hieronder (van links naar rechts: krimpen, vergif, rook en nabootsen):
3 – King of Tokyo: Speluitleg
Heb je een vraag over de spelregels van King of Tokyo? Stel ‘m dan gerust in een reactie onder dit blog. Ik beantwoord je vraag zo snel mogelijk!
Hieronder lees je eerst mijn korte King of Tokyo speluitleg. Daarna vind je ook nog een uitgebreide uitleg.
Hoe speel je King of Tokyo?
In King of Tokyo kruipen de spelers in de huid van een reusachtig monster dat het gevaarlijkste monster van Tokyo wil worden. Tijdens je beurt gooi je 3x met maximaal 6 dobbelstenen. Na een worp mag je dobbelstenen opzij leggen en/of opzij gelegde dobbelstenen opnieuw gooien. Na een 3e worp moet je genoegen nemen met het resultaat.
Het resultaat kan prestigepunten opleveren, energie om extra krachten te kopen, hartjes om jezelf te genezen en klauwtjes om andere spelers aan te vallen. Spelers die in Tokyo staan worden altijd aangevallen door de spelers buiten Tokyo en visa versa. Verlies je al je levenspunten? Dan lig je uit het spel.
Het monster dat als laatste overblijft óf als eerste 20 prestigepunten haalt, wint het spel.
Hieronder vind je mijn uitgebreidere spelregels van King of Tokyo. Die deel ik op in de volgende onderdelen:
- Voorbereiding
- Spelverloop
- Einde van het spel
3.1 – Voorbereiding
Geef elke speler een monsterbord met 10 levenspunten en 0 overwinningspunten. Leg het Tokyo-bord midden op tafel. Schud de krachtkaarten, vorm een trekstapel en leg 3 kaarten open. Leg de fiches en groene dobbelstenen in de buurt. Vorm een algemene voorraad met energie-blokjes. Plaats tot slot de zwarte dobbelstenen op tafel.
NB: Speel je met 2 tot 4 spelers? Dan gebruik je alleen Tokyo City. Speel je met 5 of 6 spelers? Dan speel je óók met Tokyo Bay.
Je hebt als het goed is nu zoiets als hieronder op tafel liggen:
3.2 – Spelverloop
King of Tokyo bestaat uit een onbepaald aantal rondes. Elke ronde zijn spelers na elkaar aan de beurt. De startspeler begint.
Tijdens je beurt voer je de volgende 5 stappen uit:
- Dobbelstenen werpen
- Dobbelstenen gebruiken
- Tokyo veroveren
- Krachtkaarten kopen
- Einde van de beurt
Eerst gooi je alle zwarte dobbelstenen. Sommige krachtkaarten maken dat je ook met 1 of 2 groene dobbelstenen mag gooien. Je mag maximaal 3 keer gooien en na elke worp een of meer dobbelstenen opzij leggen. Opzij gelegde dobbelstenen mag je in een latere worp opnieuw gooien als je wil. Na de 3e worp (of als je besluit te stoppen) heb je 6 dobbelsteenwaardes die je gaat gebruiken.
Daarna ga je de dobbelstenen gebruiken in een volgorde naar keuze. Je moet ze allemaal gebruiken. De symbolen kunnen leiden tot 4 soorten acties:
Overwinningspunten nemen: Voor 3x hetzelfde getal (1, 2 of 3) krijg je net zoveel punten als de waarde. Daarnaast levert elke extra dobbelsteen van die waarde nog 1 extra punt op.
Energie nemen: Voor elk energie-symbool mag je een energie-blokje uit de voorraad pakken.
Jezelf genezen: Als je buiten Tokyo staat kun je met elk hartje 1 levenspunt genezen. Sta je in Tokyo? Dan kun je geen hartjes gebruiken.
Aanvallen: Monsters die niet op jouw locatie staan (buiten- of in Tokyo) verliezen 1 leven voor elk klauwtje wat je hebt gedobbeld. Als je je 10 levenspunten kwijt bent, lig je uit het spel. Jouw speelmateriaal wordt afgelegd.
NB: Bij het allereerste monster dat een klauwtje werpt verliest niemand schade (want er staat nog niemand in Tokyo).
Staat jouw monster in Tokyo en word je aangevallen? Dan mag je er nu (en alleen nu) voor kiezen om Tokyo te verlaten. Je krijgt wel gewoon schade.
Ten derde, staat er niemand meer in Tokyo (omdat ze zijn vertrokken na jouw aanval)? Dan moet je jouw monster in Tokyo zetten. In een spel met 5 of 6 spelers moet je jouw monster in Tokyo City of Tokyo Bay zetten als beide of één van die velden vrij is. Je ontvangt direct 1 punt als je Tokyo veroverd. Bovendien krijg je 2 punten als je nog steeds in Tokyo staat aan het begin van je volgende beurt.
In de vierde fase mag je één of meer van de openliggende krachtkaarten kopen. Je betaalt dan de aangegeven hoeveelheid energie-blokjes. Koop je een kaart? Dan wordt er direct een nieuwe neergelegd die je ook mag kopen. Je kunt ook 2 blokjes betalen om de 3 openliggende kaarten te vervangen.
Er zijn 2 soorten krachtkaarten. Als er AFLEGGEN op de kaart staat voer je het effect direct eenmalig uit en daarna leg je de kaart af. Als er HOUDEN op de kaart staat leg je deze voor je neer. Het effect is permanent geldig, tenzij er iets met die kaart gebeurt.
Tot slot worden soms nog bepaalde krachtkaarten geactiveerd. Daarna eindigt je beurt en geef je de zwarte dobbelstenen aan de volgende speler.
3.3 – Einde van het spel
Het spel eindigt aan het einde van de ronde waarin:
- Een speler 20 overwinningspunten heeft.
of
- Een speler als laatste over is gebleven.
Deze speler wint King of Tokyo.
4 – King of Tokyo: Review
Om mijn mening zo goed mogelijk te geven, deel ik deze King of Tokyo recensie op in de volgende onderdelen:
- Thema & Vormgeving
- Spelregels & Toegankelijkheid
- Strategie of Geluk?
- Spelmechanisme
- Interactie
- Herspeelbaarheid
Thema & Vormgeving
In monster movies moeten mensen vaak strijden tegen reusachtige monsters zoals Godzilla en King Kong. In King of Tokyo ben je zelf een monster die strijd tegen de andere monsters. De mensen doen er dus al niet meer toe ;). Het doel is om het sterkste en meest gevreesde monster van Tokyo te worden!
Met een kleine voorliefde voor monster movies kan het niet anders dat dit thema mij aanspreekt. En wat ik het gave vind, is dat het thema het spelverloop goed ondersteunt. Het maakt vanzelfsprekend wat je aan het doen bent.
- Je valt anderen aan.
- Je bent jezelf aan het genezen.
- Je gebruikt energie om sterker te worden.
- Of je verzamelt overwinningspunten.
Nou oké, die overwinningspunten voelen misschien als een vreemde eend in de bijt. Als monster ben je vooral bezig met vernietiging, niet met punten. Die zijn echt afkomstig van een klassieke eurogame, terwijl de speler-eliminatie weer meer in ameritrash voorkomt. King of Tokyo is daar bijna een mengelmoesje van (maar met meer eurogame elementen hoor).
Check hier eventueel m’n blog over eurogames en ameritrash.
Uitgever IELLO staat altijd bekend om prachtig speelmateriaal, hoge kwaliteit én een fijne insert. Dat is bij King of Tokyo niet anders. Het artwork heeft naar mijn mening echt een eigen stijl. Van bord tot fiches en van kaarten tot speelfiguren; de kwaliteit is voelbaar goed. En dan die insert… zo fijn dat alles gewoon een plekje heeft én je de doos verticaal in de kast kan opbergen.
Samenvattend: King of Tokyo heeft een sterk thema dat goed bij het spelverloop past en is een boven gemiddelde productie!
Spelregels & Toegankelijkheid
Ik ben heel erg tevreden over de King of Tokyo spelregels. Ze zijn kort, to the point en duidelijk. En voor zover ik kan beoordelen zijn ze ook volledig (al heb ik misschien nog geen vraag gehad die niet door de spelregels beantwoord kon worden).
Als ik ergens kritisch op moet zijn, dan is het de opmaak. Het boekje voelt soms wat druk. Volgens mij komt dit door de vele illustraties. Maarja, die werken vaak ook weer verhelderend. Dus ja, moeten ze dan weg? Nee, dat hoeft ook weer niet. Misschien moet ik gewoon niet zo mierenneuken ;).
King of Tokyo is heel toegankelijk als je het mij vraagt. Je zet het supersnel klaar, het spel is snel te leren en een potje duurt niet lang. Dit zijn dé ingrediënten voor een gateway game. Dat is een spel waarmee je iemand een beetje de bordspellenwereld kan laten verkennen. Hierna zou hij of zij naar meer moeten verlangen.
De enige grote ‘maar’ in het kader van toegankelijkheid zit in de speler-eliminatie. Ik ken zo ontzettend veel mensen die dit niet leuk vinden. Bijvoorbeeld omdat ze een ander niet willen naaien of zelf niet genaaid willen worden. Óf omdat je, nadat je geëlimineerd bent, soms lang moeten wachten voordat je weer mee kan doen.
Nou, dat laatste is bij King of Tokyo niet aan de orde. Potjes duren al niet zo lang. Dus als jouw hoofd gaat rollen, dan hoef je daarna niet zo lang te wachten. Meestal gaan spelers ook pas dood richting het einde van het spel.
Maar als je graag de vrede bewaard tijdens een spelletje… tja, dan is King of Tokyo niet toegankelijk voor jou.
Strategie of Geluk?
King of Tokyo is geen strategisch spel, maar vooral een mix van geluk en tactiek.
Je bent voor een deel aan het lot overgeleverd. Je moet immers geluk hebben en je weet niet wat jij gaat gooien en wat je tegenstanders gaan gooien.
Misschien wil je wel hartjes, maar gooi je alleen maar klauwtjes. Dat is geen fijne worp als je daarna Tokyo City in moet (ervan uitgaande dat je weinig levens hebt).
En als een andere speler in Tokyo City staat en 5 of 6 klauwtjes weet te gooien, dan is dat pech voor alle spelers buiten Tokyo, omdat ze een flinke klap krijgen.
Bovendien heb je misschien wat energie gespaard, maar komen simpelweg niet de kaarten die je graag wilt.
Ondanks de aanwezige geluksfactor kun je wel wat invloed uitoefenen en dus tactisch spelen.
Je mag bijvoorbeeld 3x gooien en je weet wat op elke dobbelsteen staat. Je kunt dus enigszins inschatten wat je kansen zijn.
Daarnaast kun je proberen om niet te aanvallend te spelen. Juist omdat je energie-kaarten wil sparen die punten opleveren of kaarten waarmee jij jezelf kunt genezen van de aanval van een ander.
Bovendien kun je in een spel met meer spelers ook je mond open doen en anderen proberen te sturen. Gaat een speler te hard? Probeer anderen dan zo ver te krijgen om hem of haar aan te vallen.
Spelmechanisme
Er zitten aardig wat mechanismen in King of Tokyo. Ik noem hier de meest opvallende.
De eerste is Re-Rolling & Locking. Je hebt 6 dobbelstenen die je maximaal 3 keer mag gooien. Elke worp mag je besluiten om dobbelstenen te bewaren of opnieuw te dobbelen. Daarbij mag je ook dobbelstenen die je al opzij hebt gelegd opnieuw gooien.
Dit mechanisme komt bijna één op één voor in Yathzee. In bijvoorbeeld het spel Clever mag je re-rollen, maar dan kost het je een speciale actie. In de spelletjes Regenwormen en Boonanza: Het Dobbelspel mag je niet re-rollen, maar wel locken (een dobbelsteen opzij leggen).
Tijdens het dobbelen vind er een ander mechanisme plaats: Push Your Luck. Je zult soms voor de keuze staan om opzij gelegde dobbelstenen nogmaals te werpen of te laten liggen. Gooi je ze opnieuw? Dan heb je kans dat ze beter bij je andere dobbelstenen aansluiten óf dat je je worp totaal vern***t. Laat je ze liggen? Dan neem je het ‘matige’ resultaat voor lief.
Push your luck ken je misschien wel uit de spellen De Kwakzalvers van Kakelenburg, Stella Dixit Universe, The Hunger, Exploding Kittens en Cubitos.
Het spelmechanisme King of the Hill betekent dat je een speciale positie op het bord kunt innemen en daar van bepaalde voordelen geniet. Dit zie je in King of Tokyo terug bij de positie(s) in Tokyo. Hier krijg je namelijk 1 punt voor en nog eens 2 voor elke ronde die je in Tokyo overleeft.
Wellicht heb je dit principe al eerder gezien in bijvoorbeeld Twilight Imperium, Scythe en Small World Underworld.
Tot slot hebben we nog Speler-eliminatie. Dit is het simpele gegeven dat je tijdens het spel kan worden uitgeschakeld. Je doet dan niet meer mee voor de rest van het spel. Dit kan in King of Tokyo natuurlijk ook gebeuren als de andere monsters jou teveel schade geven.
Je kent speler-eliminatie misschien wel van spellen als Love Letter, Clank!, Secret Hitler en Jaws.
Interactie
Je vindt, hoe kan het ook anders, veel interactie in King of Tokyo. En deze interactie is veelal agressief van aard. Al kun je er ook voor kiezen om een iets passievere houding aan te nemen.
De meest agressieve vorm zie je terug in het aanvallen van andere spelers. Dit kan direct gebeuren met geworpen klauwtjes alsook indirect waarbij je andere spelers aanzet tot het aanvallen van een andere speler.
Ook zijn er bepaalde krachtkaarten waarmee je een ander kunt naaien. Met de Krimpstraal geef je spelers die je aanvalt een krimpfiche en voor elk van die fiches gooit die speler met 1 dobbelsteen minder. Met de Gifspuwer geef je giffiches, waarmee de speler aan het einde van zijn of haar beurt een hartje verliest. Spelers kunnen die fiches alleen weghalen met hartjes.
Je ontkomt er overigens niet aan om een keer agressief te zijn. Al is het maar omdat je per ongeluk een klauwtje opzij moet leggen na je 3e worp. Toch kun je wel bewust minder agressief spelen dan andere spelers. Dit gaat wel beter in potjes met meer spelers, omdat je dan overal een beetje tussendoor kunt bewegen.
Je focus ligt in een passievere speelwijze vooral op het verzamelen van dobbelstenen met punten en/of energie. Met die laatste kun je krachtkaarten kopen. Die leveren op hun beurt overwinningspunten, levenspunten en bijvoorbeeld dobbelsteen-manipulaties op.
Ook de kaart Nabootsen is passief. Hiermee kun je namelijk de (HOUDEN) kaart van een andere speler kopiëren. Je gebruikt iemand anders, maar doet hem of haar niet per se kwaad.
Herspeelbaarheid
King of Tokyo is een relatief licht spel, maar biedt aardig wat variatiemogelijkheden.
Zo bepalen de dobbelstenen min of meer wat jouw richting wordt. De ene keer ligt je focus misschien meer op de aanval en genezing, terwijl je de andere keer vooral energie en punten wil. Hier kun je zelf wel iets in sturen, maar je blijft afhankelijk van de dobbelstenen.
Daarnaast zorgt de stapel krachtkaarten ook voor de nodige variatie. De beschikbare kaarten zijn namelijk altijd weer anders.
Ik denk dat casual boardgamers zich best lang met King of Tokyo kunnen vermaken. Spelers die meer van het strategische genre houden zullen er wat sneller op uitgekeken zijn.
Wat ik overigens in het basisspel mis zijn unieke monstereigenschappen. Wat bedoel ik daarmee? Nou, bijvoorbeeld: Had MekaDragon 24 levens gegeven vanwege zijn armour en The King een extra dobbelsteen vanwege zijn of haar kracht.
Misschien is daar over nagedacht en is er een goede reden dat dit niet is gedaan (bijvoorbeeld omdat het de balans zou verstoren). Maar het is iets wat ik me al sinds de release heb afgevraagd.
Met de komst van de King of Tokyo uitbreiding ‘Power Up!’ kun je wel unieke monstereigenschappen toevoegen.
Mijn King of Tokyo review in het kort?
Hoewel King of Tokyo geen persoonlijke favoriet is, vind ik het wel een monsterlijk goed spel. En dat komt omdat het gewoon goed in elkaar steekt. Het thema geeft niet alleen smoel aan het geheel, maar maakt hetgeen wat je doet bijna vanzelfsprekend. De regels zijn verder eenvoudig (helemaal als je Yahtzee aanhaalt om de werking van de dobbelstenen uit leggen), beurten zijn kort en er is veel spraakmakende interactie over en weer. Waarom is het dan geen persoonlijke favoriet? Omdat ik geen fan ben van speler-eliminatie en liever een tactischer of strategischer spel speel. Maar mijn mening neemt niet weg dat veel mensen plezier zullen beleven aan King of Tokyo!
5 – King of Tokyo: Waar te koop?
Je kunt het King of Tokyo bordspel o.a. bestellen op Spellenrijk.nl, bol.com, Spellenwinkel.nl, Amazon.nl en Spelhuis.be.
Nu ben jij aan de beurt!
In dit blog heb ik je verteld over het bordspel King of Tokyo. Het werd bedacht door Richard Garfield en internationaal uitgebracht door IELLO. Asmodee verzorgt de distributie in Nederland.
Ik liet je foto’s zien van al het speelmateriaal, gaf je de speluitleg én deelde mijn King of Tokyo review met je.
Als je nog vragen hebt over dit bordspel, stel ze dan gerust in een reactie. Wil je graag je eigen review delen? Dan hoor ik je mening graag ook in een reactie, zodat andere lezers er nog wat aan hebben :)!