The Hunger Bordspel: Review, Speluitleg + Unboxing!

Als ik Richard Garfield op een doos zie staan ben ik al snel geïnteresseerd. Je kent deze spelauteur wellicht van Magic: The Gathering, King of Tokyo en Bunny Kingdom. Toen ik hoorde dat Geronimo Games het bordspel The Hunger ging uitbrengen in het Nederlands had het spel dus direct m’n aandacht.

In dit blog deel ik VEEL foto’s, geef ik de speluitleg én deel ik mijn The Hunger bordspel review.

Voordat je begint met lezen: Geronimo Games gaf mij het bordspel The Hunger zodat ik er een interessant blogartikel over kon schrijven. Dit artikel is dus gesponsord. Maar ik heb mijn redactionele vrijheid behouden en volledig zelf bepaald wat ik in dit artikel heb gezegd.

Zoals een vampier zijn genot in de jacht op meerdere mensen vindt, zo vind je in dit blog meerdere onderwerpen:

1. Algemene Informatie
2. Unboxing
3. Speluitleg
4. Review
5. Waar te koop?

1 – Algemene Informatie

• Soort spel: Deckbuilding
• Aantal Spelers: 2-6 Personen
• Speelduur: 75 Minuten
• Vanaf Leeftijd: 12 Jaar
• Uitgever: Geronimo Games
• Spelauteur: Richard Garfield
• Illustrator: Marta Ivanova, Jocelyn ‘Joc’ Millet & Semyon Proskuryakov
• Te koop bij: bol.com – Spellenrijk.nl – Spellenwinkel.nl – Valhallaboardgames.nl – Spelhuis.be

2 – Unboxing

Deze unboxing bestaat uit 2 delen. Eerst geef ik een lijst van het speelmateriaal dat er in de doos zit. Daarna laat ik foto’s zien van het speelmateriaal.

Laten we maar eens naar wat foto’s kijken.

Hieronder zie je de voorkant van de doos:

En dit is de achterkant:

En de binnenkant:

Je vindt de The Hunger spelregels terug in een boekje van 8 bladzijden:

Je krijgt een dubbelzijdig speelbord. Zijde A is voor de makkelijke variant, zijde B voor de moeilijke variant. Je kunt het misschien niet goed zien hieronder, maar het verschil zit ‘m in de getallen op de vakjes rondom het kasteel. Op Zijde A overleef je 13 vakjes vanaf het kasteel, maar krijg je wel minpunten. Op Zijde B overleef je alleen de eerste 4 vakjes voor het kasteel. Voor de rest zijn de zijdes hetzelfde.

Naast het speelbord komt het jachtspoor te liggen. De grootte van dit spoor hangt af van het aantal spelers:

Met het maanfiche wordt aangegeven welke ronde het is:

Op het speelbord komen kasteelfiches bij het kasteel te liggen:

Daarnaast kun je bonusfiches verzamelen op het bord:

En missietegels verzamelen voor eind-spel-bonussen:

Tot slot komen er 3 rozenkaarten op het speelbord te liggen:

Voor elke speler is er een vampierkaart:

Met bijbehorend houten vampierfiche:

En bijbehorend houten scorefiche:

Ook is er voor elke speler een set met 6 startkaarten. Elke set is identiek en bestaat uit onderstaande kaarten. De S rechts bovenin en het karakter links onderin geven aan dat het een startkaart is.

Dan is er een hele stapel jachtkaarten. De achterkant ziet er zo uit (dat geldt ook voor de startkaarten trouwens):

Tussen de jachtkaarten vind je mensen:

Magische bondgenoten:

En Krachten:

Tevens zaten er bij mijn editie 4 promokaarten:

3 – The Hunger: Speluitleg

Heb je een vraag over de spelregels van The Hunger? Stel ‘m dan gerust in een reactie onder dit blog. Ik beantwoord je vraag zo snel mogelijk!

Hieronder lees je eerst mijn korte The Hunger speluitleg. Daarna vind je ook nog een uitgebreide uitleg.

Hieronder vind je mijn uitgebreidere spelregels van The Hunger. Die deel ik op in de volgende onderdelen:

1. Voorbereiding
2. Spelverloop
3. Einde van het spel

3.1 – Voorbereiding

Plaats het speelbord midden op tafel met het jachtspoor ernaast. Zet het maantje op veld 1 van het jachtspoor. Leg de 3 rozen, kasteelfiches, bonusfiches en 2 willekeurige, openbare missietegels op hun plek. Vorm op de aangegeven plekken nog stapels met missietegels. Geef daarna elke speler 2 missietegels, waarvan er 1 wordt gehouden. De rest gaat terug in de doos.

Elke speler kiest een vampier, neemt diens tableautje en startkaarten. Iedereen schud zijn of haar kaarten, vormt een trekstapel en legt de bovenste 3 kaarten open. De snelste speler wordt laatste en de traagste wordt startspeler. Leg de vampierfiches in die volgorde op het kasteel. Zet ook de scorefiches op het scorespoor.

Schud de jachtkaarten, leg er 3 gedekt op de herberg en één in elk vakje in de kolom van waarde 3 op het jachtspoor.

Als het goed is heb je nu zoiets als hieronder liggen:

3.2 – Spelverloop

The Hunger bestaat uit 15 rondes. Elke ronde bestaat uit de volgende fasen:

1. Speelvolgorde bepalen
2. Kaarten spelen
3. Volgende ronde voorbereiden

Fase 1 en 3 voert iedereen tegelijk uit. Fase 2 wordt om de beurt gedaan, te beginnen met de startspeler.

NB: Spelers krijgen 1 beurt per ronde!

Fase 1: Speelvolgorde bepalen

De allereerste ronde wordt de speelvolgorde bepaalt door de totale waarde van kaarten die je trekt. Vanaf ronde 2 wordt de speelvolgorde anders bepaalt. Dan is de vampier die het verst is verwijderd van het kasteel eerst.

Het bord bestaat uit 5 regio’s:

• Bossen
• Vlaktes
• Bergen
• Begraafplaats
• Kasteel

Spelers in de bossen gaan eerst, daarna de vlaktes, gevolgd door de bergen en tot slot spelers in de begraafplaats.

Staan meerdere spelers in dezelfde regio? Dan spelen eerst de spelers die op wegen staan, dan de spoorweg en tot slot de bootroute.

Fase 2: Kaarten spelen

Als je aan de beurt bent trek je 3 kaarten en die leg je alle 3 open in je speelgebied. Nu voer je de volgende stappen uit:

1. Effecten activeren
2. Bewegen
3. Jagen

Eerst activeer je effecten die je wil gebruiken. De meest gebruikte zijn Afleg- en Trekeffecten. Handig om bepaalde kaarten af te leggen of nieuwe kaarten bij te pakken.

Daarna bereken je de totale snelheid van je kaarten. Dit doe je door het getal in de linker bovenhoek van alle kaarten bij elkaar op te tellen.

Deze totale waarde mag je verdelen over een beweging en één jacht. Beide acties zijn optioneel, maar je mag ze allebei slechts 1x per beurt uitvoeren. Daarbij moet je eerst bewegen en daarna pas jagen.

Voor je beweging verplaats je simpelweg je vampierfiche een aantal plaatsen in één richting. Het veld waar je eindigt kan een bonus opleveren. Je krijgt deze bonus alleen als je jouw vampierfiche ook daadwerkelijk verplaatst, niet als je blijft staan! Bonussen die je kunt krijgen zijn:

• Kasteel (bij terugkomst): Neem het bovenste kasteelfiche.
• Bonusfiches: krijg 2 punten + de aangegeven bonus.
• Crypte: Bekijk alle missietegels en neem 1 nieuwe.
• Labyrinth: Verover 1 roos naar keuze.
• Herberg: Jaag op alle (en alleen) kaarten zonder te weten wat er ligt.
• Bron: Je mag deze beurt 1x extra jagen.
• Mens-symbool: Je mag 1 mensenkaart van die soort uit je afleg- of speelgebied verteren.

Na het verplaatsen mag je één jacht uitvoeren. Dat betekent dat je, op basis van je overgebleven snelheid, een kolom kiest en daar alle kaarten van 1 veld pakt. Liggen er meer kaarten? Dan moet je ze allemaal pakken.

Je kunt overal jagen, behalve in het kasteel en op een schip. Op de begraafplaats mag je niet op mensen jagen, maar wel op krachten en bondgenoten!

Er zijn 3 soorten kaarten waar je op kunt jagen:

• Mensen
• Krachten
• Bondgenoten

Mensen leveren veel punten op, maar in de meeste gevallen geven ze 0 snelheid en een andere vervelende eigenschap. Krachten zijn groene kaarten met snelheid die je vaak ook handige effecten geven. Bondgenoten zijn paarse kaarten die punten en permanente- of tijdelijke effecten geven.

Je legt alle kaarten die je verzamelt tijdens de jacht op je aflegstapel, behalve enkele paarse kaarten. Die mag je ook eventueel op de voorraadstapel leggen.

Let wel, als je een paarse kaart trekt telt die deze beurt mee voor het maximum van 3 kaarten! De volgende beurten niet meer (ondanks dat de paarse kaart nog open ligt).

Voor elk mens waar je in het bos of de vlakte op jaagt, krijg je respectievelijk 2 en 1 punt extra.

Na de jacht is je beurt voorbij. Dan:

1. Draai je je vampierfiche op het speelbord om.
2. Leg je alle kaarten uit je speelgebied af.
3. Activeer je eventuele effecten.
4. Trek je 3 kaarten

Dan is de volgende speler aan de beurt.

Fase 3: Voorbereiden op de volgende ronde

Zijn alle spelers aan de beurt geweest? Dan:

1. Schuif je het maanfiche 1 veld naar rechts (na veld 15 is het spel afgelopen).
2. Draai alle vampierfiches op het speel bord weer om.
3. Schuif alle resterende jachtkaarten 1 veld naar rechts (in kolom 1 kunnen meer kaarten liggen).
4. Leg een nieuwe jachtkaart op elk veld in kolom 1
5. Voeg 1 gedekte jachtkaart toe aan de herberg (als er geen vampier én minder dan 3 kaarten liggen)

3.3 – Einde van het spel

Na ronde 15 is het spel afgelopen (Behalve als een speler een parasol als bonusfiche heeft getrokken. Deze speler krijgt 1 extra ronde om te bewegen – niet om te jagen.).

Vampieren in het kasteel en op de begraafplaats zijn veilig, maar de laatstgenoemde krijgen wel 5 minpunten. Sta je ergens anders? Dan verbrand je door de zon en doe je niet mee voor de puntentelling.

De overgebleven vampieren tellen hun score. Eerst tel je de kaartbonussen bij je score op en daarna scoor je behaalde missietegels.

De vampier met de meeste punten wint het spel.

Bij een gelijkspel wint de gelijkspelende vampier die als eerste in het kasteel is geraakt of die het meest dichtbij is.

4 – The Hunger: Review

Om mijn mening zo goed mogelijk te geven, deel ik deze The Hunger recensie op in de volgende onderdelen:

• Thema & Vormgeving
• Spelregels & Toegankelijkheid
• Strategie of Geluk?
• Spelmechanisme
• Interactie
• Herspeelbaarheid

Thema & Vormgeving

In The Hunger verlaat je als vampier het kasteel om ’s nachts op mensen te jagen. Naast mensen zijn er talloze andere versnaperingen waar je als vampier je tanden in zet. Bijvoorbeeld missies, bonussen en prachtige rozen. Er is alleen één probleem. Je moet terug in het kasteel zijn voordat de zon op komt, maar het bloed van mensen die je beet tijdens de jacht, vertraagt je.

Bovenstaande legt de basis voor het bordspel The Hunger.

Ik weet niet wat het is, maar het thema intrigeert me. Misschien omdat ik in het verleden een voorliefde had voor horror/thriller films en dat vanuit daar ook mijn interesse voor het thema van dit spel komt.

Het thema sluit naar mijn mening goed aan op het spelverloop. Elke ronde heb je een bepaalde snelheid en die moet je verdelen over een verplaatsing en jacht. Voor beide heb je snelheid nodig, toch? De snelheid wordt bepaald d.m.v. je deck.

Het bloed drinken van mensen levert prestige op, want andere vampieren waarderen je skills. Alleen heb je niks aan hun waardering als je niet op tijd terug bent voordat de zon op komt en levend verbrand. En laat mensenbloed je nou net trager maken. Je zit er vol van en sommige mensen hebben nu eenmaal vervelende eigenschappen (zoals pittigheid).

Leuk bedacht dat trage mensen in je deck komen en op die manier een negatief effect op je snelheid hebben. Al zijn er krachten die ook een positief effect krijgen door mensen in je speelgebied.

The Hunger is een mooie productie. Het artwork is mooi (elke mensenkaart is uniek), het speelmateriaal is van goede kwaliteit en met de inhoud kun je de tafel lekker vullen.

Wat ik een leuk detail vind is dat de spelertableaus 2 zijdes heeft. Eentje om ‘m horizontaal te leggen en eentje om ‘m verticaal te leggen. De keerzijde van de verticale kant is alleen wel dat er geen plaatsen zijn gemaakt voor de gevonden bonusfiches (al kun je ze er gewoon op leggen, no biggie).

Anyway, als de tafel aardig vol ligt is het soms passen en meten om jouw speelgebied rond het tableau te vormen. Door je tableau horizontaal of verticaal te plaatsen, ben je net iets flexibeler.

En over dubbelzijdigheid gesproken. Het speelbord is dubbelzijdig. Een zijde voor beginners en een zijde voor gevorderden. Het enige verschil zit ‘m echter in de strafpunten die je krijgt. Dat is minimaal. Hadden ze dan niet beter een dubbelzijdig bord met een hele nieuwe route kunnen maken?

Tot slot… The Hunger zal stiekem veel ruimte innemen. Zeker met 3 of meer spelers. Houd daar dus rekening mee.

Samenvattend: een intrigerend thema dat het spelverloop goed ondersteunt en goede kwaliteit speelmateriaal dat de tafel aardig vult.

Spelregels & Toegankelijkheid

Voor zover ik kan bepalen lijken de spelregels volledig. De structuur is helder, de opmaak is aangenaam en voor het formaat spel zijn het relatief weinig regels. Mijn enige kritische noot zit ‘m in de vertaling. Sommige zinnen (niet veel hoor) zijn niet eenduidig geformuleerd. Het Engels is dan een stuk duidelijker (al moest ik die even online zoeken).

Ik vind The Hunger toegankelijker dan ik in eerste instantie dacht. Dit is vooral te danken aan de overzichtelijke acties, snelle beurten en het vanzelfsprekende spelverloop. Het viel me bovendien op dat de speluitleg voor nieuwe spelers ook niet lang duurde. Denk maximaal 10 minuutjes.

Daar staat wel tegenover dat het einde van The Hunger onverbiddelijk kan zijn. Ben je niet op tijd terug bij het kasteel? Dan verga je tot as in de zon en zijn al je verdiende punten niks meer waard.

Mijn verwachting is dus dat veel mensen The Hunger prima aan kunnen. Maar heb je er problemen mee dat hard werk tot letterlijk niks KAN leiden? Dan zou ik dit niet zo snel adviseren.

Strategie of Geluk?

Er zitten een aantal momenten in The Hunger waar het op geluk aankomt.

Neem ten eerste je deck met kaarten. Welke 3 kaarten je trekt, blijft altijd weer een verrassing. Je kunt niks helemaal uitstippelen. Wel kun je daar kansen maximaliseren. Zorg dat je bijvoorbeeld extra krachtkaarten krijgt. Dan krijg je het soms nog voor elkaar dat je een mooie rij van kaarten in je speelgebied kunt leggen:

Het is alleen wat pijnlijk als je nog bijvoorbeeld 6 kaarten in je deck hebt, waarvan 3 krachtkaarten met snelheid en 3 mensenkaarten met 0 snelheid. Als je in de laatste ronde zit en nét de 3 mensenkaarten trekt, niet kunt bewegen en dus verbrand in de zon (of minpunten scoort op de begraafplaats), dan is dat natuurlijk balen. Overigens heb ik dit in meerdere potjes, slechts 1x meegemaakt. Maar het kán voorkomen.

Ten tweede de bonusfiches en missietegels. Ook hier moet je een beetje geluk hebben met wat je pakt. Er is bijvoorbeeld 1 bonusfiche dat wel echt sterk is, namelijk de paraplu. De speler die zo’n fiche krijgt mag na ronde 15 nog een 16e ronde in om te bewegen (niet om te jagen). Trek je dit fiche? Dan ben je altijd blij. Maar trek je een fiche dat telt als een kerkelijk mens terwijl je die niet spaart? Dan heb je pech.

Bij missietegels werkt dat hetzelfde. Soms pak je een stapel en zitten er meerdere tegels in die goed aansluiten op wat je hebt. Maar ik heb ook een keer een stapel gepakt waarvan ik echt NIKS kon gebruiken. Dus ook daar moet je wat geluk hebben. (Maar oké, over het algemeen zit er wel iets bij hoor).

Je mag trouwens bij het kiezen van een missietegel, ook meerdere missietegels kiezen en voor elke extra tegel die je kiest, een eerder verzamelde missietegel terug doen in de stapel waar je uit zoekt. Dat haalt de geluksfactor weer ietwat naar beneden. Een subtiele, maar welkome regel.

Tot slot moet je geluk hebben bij het kopen van kaarten, want de kaarten voelen soms wat ongebalanceerd. Je hebt bijvoorbeeld kaarten die je 1 punt opleveren en geen effect. Én je hebt kaarten die je 5 punten opleveren en geen effect. Een verschil van 4 punten? Dat is best fors. Zeker omdat je er, mits ze in dezelfde kolom liggen, dezelfde hoeveelheid snelheid voor betaalt. Hoe dan ook, je kunt dan net de pech hebben dat er 1 sterke kaart tussen ligt die de speler voor jou al koopt.

Oké. Er komt dus wat geluk bij kijken. Hoe zit het dan met een strategie of tactiek?

Tja, je kunt in principe een paar verschillen strategieën proberen: Razendsnel een roos halen, bonusfiches verzamelen en jagen aan het begin van het bos óf dichtbij de bergen blijven en op de vlaktes en in de herberg jagen.

Welke strategie je ook kiest, mijn ervaring leert dat je daar meestal vanaf moet wijken. Simpelweg omdat beschikbare missietegels en mensen maken dat je beter op een andere manier kunt punten scoren. Dat maakt The Hunger dus eerder tactisch dan strategisch.

Bovendien heb ik niet echt ontdekt dat een bepaalde strategie beter is dan de ander. Spelers die voor de roos gaan halen meestal net zoveel punten als spelers die op de vlaktes blijven jagen. Je kunt je afvragen of dit wel leuk is. Want zou een speler die een groter risico neemt om te verbranden niet ook meer punten moeten krijgen indien hij of zij slaagt?

Bij een push your luck mechanisme vind ik dat persoonlijk wel leuker.

Aan de andere kant…

Als één strategie beter is dan de ander, dan zal iedereen altijd die betere strategie najagen (see what I did there ;)). En dat wil je volgens mij ook niet.

Spelmechanisme

Je vindt 3 opvallende spelmechanismen terug in The Hunger.

Als eerste natuurlijk Deckbuilding. Spelers beginnen met eenzelfde set aan kaarten. Je trekt er steeds 3 en die bepalen wat je kunt doen. Is je deck leeg? Dan schud je alle kaarten en vorm je weer een nieuwe trekstapel. Gedurende het spel worden er nieuwe kaarten aan je deck toegevoegd. In het geval van The Hunger kunnen dat dus Mensen, Bondgenoten of Krachten zijn.

Deckbuilding ken je wellicht van Concordia, De Verdwenen Ruïnes van Arnak, De Taveernen van de Oude Stad, Dominion en zelfs De Kwakzalvers van Kakelenburg (waarbij het om ‘bag building’ gaat) en Dice Forde (waar het om ‘pool building’ gaat).

Het tweede mechanisme is Racing. In een racespel speel je meestal niet voor punten, maar probeer je zo snel mogelijk een eindbestemming te halen, specifieke doelen te verwezenlijken of aan bepaalde voorwaarden te voldoen. De eerste speler die het haalt, wint. In The Hunger moet je deels racen (terug naar het kasteel) én punten verzamelen.

Racing ken je misschien van titels als De Zoektocht naar El Dorado, Flamme Rouge, Cubitos, Steampunk Rally en Het Orakel van Delphi.

Last but not least: Push your luck. Hierbij moeten spelers kiezen: of genoegen nemen met wat je hebt, of gaan voor meer. Echter, bij die laatste zit het risico dat je veel, dan wel niet alles, kunt verliezen. Bij The Hunger geldt dat ook. Je moet op tijd terug zijn in het kasteel, anders verbrand je door de zon en doe je niet meer mee voor de winst.

Dit mechanisme waarbij je dus een gokje moet wagen, zie je onder meer terug in De Kwakzalvers van Kakelenburg, Regenwormen, King of Tokyo, Port Royal en Living Forest.

Er is één titel die ik nog niet heb genoemd, maar die ook bovenstaande mechanismen bevat. En dat is…

Clank!

The Hunger lijkt in veel opzichten op Clank! Ik zou me er echt eens goed in moeten verdiepen, maar op het eerste gezicht denk ik dat Clank! iets makkelijker is dan The Hunger. Simpelweg omdat je in The Hunger rekening moet houden met (iets) meer elementen. Daarnaast triggert bij Clank! een andere speler het einde en bij The Hunger is het gewoon na 15 rondes. Clank! bevat in dat opzicht een interessantere vorm van interactie waarbij je elkaar kunt naaien. Tot slot is het thema natuurlijk anders.

Interactie

Er zit niet veel interactie in The Hunger.

Het voornaamste wat je tegenkomt is dat spelers (bewust of onbewust) een kaart voor je neus wegkapen. En dat staat natuurlijk in verhouding met wie in een ronde de startspeler is (en dus het verste van een kasteel staat).

De enige agressieve vorm van interactie zit in het wegduwen van een vampierfiche. Ofwel, als een speler zijn verplaatsing eindigt op een veld waar al een of meer vampierfiches staan, dan mag hij die wegduwen in een richting naar keuze.

Bij ons werden fiches meestal naar achteren geduwd om de ander verder weg van het kasteel te zetten. Zeker in de laatste 2-3 rondes is dat vervelend. Maar soms is het slimmer om je tegenstander naar voren (dichter naar het kasteel) te duwen. De speler die achteraan staat (het verste van het kasteel) is namelijk startspeler. En dat kan weer handig zijn bij de aankoop van kaarten.

Herspeelbaarheid

De herspeelbaarheid is in mijn optiek prima. Je hebt veel verschillende kaarten, missietegels en bonusfiches. Daarbij is de willekeur van de Herberg ook altijd weer anders. Soms een leuke verrassing, soms een doorn in het oog.

Wel denk ik dat ze de herspeelbaarheid hadden kunnen vergroten. Bijvoorbeeld door zijde B van het speelbord een andere route te geven. Deze is nu gelijk aan zijde A, behalve dat je rondom het kasteel geen minpunten meer hebt. Volgens mij hadden ze variant voor beginners en gevorderden best kunnen mixen op één zijde, zodat je de andere zijde weer andere route kon geven.

Daarnaast vind ik het jammer dat de 6 vampieren hetzelfde zijn. Ik had het tof gevonden als ze bijvoorbeeld een standaard eigenschap hadden op hun spelerstableau óf een specifieke set kaarten die van de anderen afwijkt. Dit zou het spel een asymmetrisch tintje geven en uitnodigen tot verschillende karakters proberen.

5 – The Hunger: Waar te koop?

Je kunt het bordspel The Hunger o.a. bestellen op bol.com, Spellenrijk.nl, Spellenwinkel.nl, Valhallaboardgames.nl en Spelhuis.be.

Nu ben jij aan de beurt!

In dit blog heb ik je verteld over het spel The Hunger. Het werd bedacht door Richard Garfield en internationaal uitgebracht door Origames. Geronimo Games verzorgt de Nederlandse uitgave.

Ik liet je foto’s zien van al het speelmateriaal, gaf je de speluitleg én deelde mijn The Hunger spel review met je.

Als je nog vragen hebt over dit bordspel, stel ze dan gerust in een reactie. Wil je graag je eigen review delen? Dan hoor ik je mening graag ook in een reactie, zodat andere lezers er nog wat aan hebben :)!

Voor de hoofdafbeelding van dit blog heb ik gebruik gemaakt van een foto van Carnavalsland.nl en PIRO via Pixabay.